Το άθλημα της Τοξοβολίας

Λαμπρόπουλος  Γιώργος Β2

"Ένα άθλημα που σε ωθεί στα όρια σου και σε προκαλεί πάντα να τα ξεπερνάς.."

  Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσα αθλήματα υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Και αν κάποιος επιθυμούσε να αρχίσει την καταμέτρηση το πιθανότερο είναι η τοξοβολία να του διέφευγε εντελώς και να μην αναφερόταν καθόλου σε αυτήν.   

Πράγματι, πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο άθλημα (για μερικούς-ακόμη-άγνωστο), μα συνάμα πανέμορφο και ενδιαφέρον. Τα τελευταία τρία χρόνια είχα την τύχη να είμαι αθλητής με την ιδιότητα του τοξοβόλου και μέσα από την έστω και λιγοστή εμπειρία μου στο άθλημα θα ήθελα να μιλήσω για αυτό.

Το τόξο σαν εργαλείο επιβίωσης έχει συντροφεύσει το ανθρώπινο είδος ήδη από τα πρώτα του βήματα στη γη. Με την εξέλιξη του είδους μας, έχασε το τόξο τον ρόλο του κυνηγετικού όπλου και πέρασε στη σφαίρα της αναψυχής, των χόμπι και του αθλητισμού ακολουθώντας και αυτό ανάλογη εξέλιξη. Εκεί αρχίζει και η τοξοβολία να γεννιέται, λίγο  μετά τον Μεσαίωνα (αρχές 16^ου αι.) και συνεχίζει με αστραπιαίους ρυθμούς να αναπτύσσεται μέχρι σήμερα.

   Δεν αποτελεί εύκολο άθλημα. Είναι στην κατηγορία των ατομικών και ας μου επιτρέψετε να πω: ο μεγαλύτερος εχθρός ενός τοξοβόλου είναι ο ίδιος του ο εαυτός! Ευθύνες για αστοχία αποδίδει ο καθένας στον εαυτό του και μόνο εκεί. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχει τη φήμη και του ευγενούς αθλήματος, όπου δεν υπάρχει σωματική επαφή μεταξύ των αντιπάλων και διαπληκτισμοί άρα γίνεται δίκαιος αγώνας μεταξύ όλων των συμμετεχόντων.                                                                             Υπάρχουν δύο είδη τοξοβολίας ανάλογα με τον τύπο του τόξου που χρησιμοποιείται: το ολυμπιακό τόξο που είναι παρόμοιο με το κλασικό αρχαίο τόξο ενώ είναι και ολυμπιακό αγώνισμα, και το σύνθετο τόξο που είναι κατασκευασμένο ώστε να πολλαπλασιάζει την ισχύ που του δίνεται για να αποκτούν τα βέλη μεγαλύτερη -κατά πολύ σε σχέση με το ολυμπιακό- ταχύτητα και περιορίζεται, περισσότερο για χρήση κυνηγιού.

  Ο καλός τοξοβόλος χαρακτηρίζεται από ανεξάντλητο ψυχικό σθένος για να πετύχει τον στόχο του (κυριολεκτικά!) καθώς και επιμονή, υπομονή και δυναμισμό. Χρειάζεται τακτική προπόνηση και ανάλογη ξεκούραση για να αναπτύσσει συνεχώς την αντοχή του για πολύωρους αγώνες και να έχει πάντα σε εγρήγορση τις δεξιότητες του. Είναι χαρακτηριστικό πως στην αρχαιότητα ο άνδρας που επιλεγόταν να εκπαιδευτεί ως τοξότης στον στρατό εκπαιδευόταν 5 ολόκληρα χρόνια σε αντίθεση με τους απλούς πεζικάριους που με μόλις λίγους μήνες εκπαίδευσης θεωρούνταν έτοιμοι να εκστρατεύσουν. Η συγκεκριμένη πρόταση χρησιμοποιείται ευρύτατα από τον προπονητή μου για να με ενθαρρύνει να εντείνω τις προσπάθειες μου στο να γίνομαι συνεχώς ικανότερος τοξοβόλος, υπενθυμίζοντας μου πως έχω ακόμη μικρό χρόνο παρουσίας στο άθλημα και άρα, πολύ περισσότερο χρόνο για να βελτιωθώ.

   Κατά τη γνώμη μου, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του αθλήματος είναι η μεγάλη παρουσία ατόμων με ειδικές ανάγκες στους κόλπους του. Είναι πολύ συγκινητικό το θέαμα ανθρώπων καθηλωμένων σε αναπηρικά αμαξίδια να χειρίζονται το τόξο τους με δεξιότητα πολύ μεγαλύτερη από αρτιμελείς ανθρώπους, αποκτώντας παγκόσμιες διακρίσεις και πάντα διεκδικώντας κατά τις απονομές μεταλλίων το θερμό χειροκρότημα του κοινού.

 Νιώθω πολύ τυχερός που ασχολούμαι με ένα τέτοιο άθλημα. 

Ένα άθλημα που σε ωθεί στα όρια σου και σε προκαλεί πάντα να τα ξεπερνάς, ένα άθλημα τόσο όμορφο όσο η τοξοβολία!!!