Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας -κέρινων ομοιομάτων -Παύλου Βρέλλη

                                          Εριέττα Μητσοπούλου Β3

Στα πλάισια της εκπαιδευτικής μας εκδρομής τον Απρίλη θα επισκεφτούμε το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας -κέρινων ομοιομάτων στα Γιάννενα
Μουσείο Παύλου Βρέλλη

   Η Ελλάδα σήμερα φιλοξενεί πλήθος μουσείων σε διάφορες περιοχές της. Ανάμεσα τους, ένα από τα πιο αξιόλογα είναι και το μουσείο Παύλου Βρέλλη, επίσης γνωστό και ως μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων.

     Το μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων θεμελιώθηκε από τον Παύλο Βρέλλη το 1983 και εγκαινιάστηκε το 1995. Πλέον, βρίσκεται ανάμεσα στα πιο γνωστά αξιοθέατα των Ιωαννίνων.

    Το μουσείο περιέχει κέρινα ανθρωπόμορφα ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος.

 Εδώ, αξίζει να σημειωθεί η δυσκολία κατασκευής των ομοιωμάτων τόσο εξαιτίας του μεγέθους, όσο και λόγω του υλικού. Το κερί γενικά έχει πολλές δυσκολίες ως πρώτη ύλη. Το μυστικό βρίσκεται στη σωστή θερμοκρασία, που καθορίζει τη φυσική του κατάσταση. Για να μπορέσει να μορφοποιηθεί και να σμιλευτεί το κερί χρειάζεται να μην είναι ούτε πολύ ρευστό, ώστε να μην μπορεί να πάρει σχήμα, ούτε πολύ στερεό, ώστε να είναι άκαμπτο.

    Τα εκθέματα αναπαριστούν σκηνές από την ιστορία του ελληνικού έθνους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τεράστια ποικιλία θεμάτων. Γενικά, η ελληνική ιστορία αποτελεί πλούσια πηγή έμπνευσης. Τα εκθέματα καλύπτουν μια περίοδο από το 500π.Χ. έως και περίπου μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. 

Στο μουσείο συναντώνται από αρχαίοι έλληνες, αγωνιστές του ’21  έως και γυναίκες της Πίνδου. 

Οι χώροι του μουσείου είναι ειδικά σχεδιασμένοι, έτσι ώστε κάθε σκηνικό να μοιάζει όσο πιο αληθοφανές γίνεται. Για το λόγο αυτό το μουσείο περιέχει μονοπάτια, σπηλιές εκκλησίες, βουνά και πολλά άλλα.

    Αυτό που κάνει εντύπωση βέβαια είναι η ποιότητα των ομοιωμάτων. Η προσοχή και η λεπτομέρεια στην κατασκευή τους προκαλούν θαυμασμό. Τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά παρουσιάζονται με τεράστια ακρίβεια, τόση που δίνουν την εικόνα του πραγματικού. Μελετημένα είναι βέβαια και τα ρούχα των ομοιωμάτων τα οποία έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να ταιριάζουν με την κάθε ιστορική περίοδο.  Επισκέπτες αναφέρουν πως τα σκηνικά σε κάνουν να χάνεσαι σε περασμένες εποχές και ένδοξες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, ενώ τα ομοιώματα σχεδόν σε πείθουν πως είναι ζωντανά, με τα συναισθήματα τους να διαγράφονται καθαρά στα κέρινα πρόσωπα.

     Το μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων των Ιωαννίνων είναι μια ιδιαίτερη προσθήκη στην πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας. Γι’ αυτό και αποτελεί μια εμπειρία που κανείς δεν πρέπει να χάσει εάν επισκέπτεται την Ήπειρο.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ιδιαίτερη μέρα για τη χώρα μας, διότι έχουν βραβευθεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας δύο Έλληνες ποιητές! 

• Το 1963, ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης
• και το 1979 ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.               

Ιστορικό της ανακήρυξης

 Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της, ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. 

 «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»

                                                             Τάσος Λειβαδίτης

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφίνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ' τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφίσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη  ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδι,να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να σου λέει τα όνειρά της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίζεις τον δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι’ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα να ’γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Καποτε  θα ΄ρθουν να σου πουν....

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Μουσικοί Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι:Λευτέρης  Παπαδόπουλος

ΚΑΝΟΥΜΕ LIKE ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ-Παγκόσμια μέρα κατα του Ρατσισμού

  

Μαίρη Φούντου &  Μάρθα Σοφιανού         

Μαριτίνα Σακελλαροπούλου  &  Μαρία Τζουραμάνη   Γ3   

    

      Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες της έξαρσης του ρατσισμού. Πρόκειται για το φαινόμενο των διακρίσεων σε βάρος ανθρώπων εξαιτίας του χρώματος, του φύλου, της εθνικότητας, της καταγωγής, της ιθαγένειας, της φυλής. 

Ως κριτήρια με βάση τα οποία πραγματοποιούνται ρατσιστικές διακρίσεις λειτουργούν και η οικονομική ή κοινωνική τάξη, το πνευματικό και πολιτικό επίπεδο, η εμφάνιση, το επάγγελμα, αλλά και η θρησκεία, ή οι πολιτικές πεποιθήσεις.

  Ρατσισμός ονομάζεται η μεροληπτική αντιμετώπιση εις βάρος ατόμων, ομάδων, φύλων. Είναι σύμφυτος με μισάνθρωπες ιδέες, και στο πλαίσιο του άτομα και ομάδες -αντιμετωπίζονται βάσει προκαταλήψεων, τα άτομα εξομοιώνονται και ισοπεδώνονται οι ιδιαιτερότητες τους. Το φαινόμενο του ρατσισμού άπτεται κοινωνικών προκαταλήψεων και στερεοτύπων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι σήμερα επιστημονικά η θεωρία του ρατσισμού έχει καταρριφθεί, οι ρατσιστικές θέσεις εξακολουθούν να διακηρύσσονται έντονα.

         Αν και όλες οι κοινωνίες και οι φυλές έχουν να επιδείξουν κάποιες ρατσιστικές εκδηλώσεις, ωστόσο κάποιες, λόγω πολιτιστικού επιπέδου, πρόσκεινται φιλικά σε διαφορετικούς πολιτισμούς και συνυπάρχουν με αυτούς.

        Ο ρατσισμός εκδηλώνεται ποικιλότροπα με διακρίσεις φυλών (τριτοκοσμικές φυλές), φύλων (διακρίσεις σε βάρος του γυναικείου φύλου), κοινωνικών μειονοτήτων (φορέων του AIDS, ομοφυλοφίλων), με φασισμό. Ρατσισμός θεωρείται και η διάκριση βάσει επαγγελματικών, οικονομικών, πνευματικών δεδομένων. Σήμερα αναβιώνει ο κοινωνικός ρατσισμός για παράδειγμα η πλειοψηφία αυτών που υποστηρίζουν την απαγόρευση εισόδου μεταναστών βασίζονται σε επιχειρήματα που αναφέρονται στην πολιτιστική διάβρωση και στην άνοδο της ανεργίας.

                                                Αιτίες

        Οι αιτίες της ''αρρώστιας'' που λέγεται ρατσισμός είναι πολλές.

Κάθε άτομο, κοινωνική ομάδα, έθνος αναζητά να διαμορφώσει ταυτότητα. Όταν όμως ισοπεδώνεται κάθε διαφορετικό στοιχείο και απορρίπτεται τότε η διαδικασία απόκτησης ταυτότητας μετατρέπεται σε προσπάθεια αυτοεπιβεβαίωσης και σε ανάπτυξη ρατσισμού.

Ø Η κοινωνική διαστρωμάτωση μπορεί να αναφερθεί ως σημαντικός παράγοντας κοινωνικού ρατσισμού. Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσουμε την ύπαρξη κοινωνιών που να στηρίζονται πρακτικά στην ισότητα.

Ø Η ανισότητα στην παροχή ευκαιριών αλλά και στο οικονομικό επίπεδο, ιδιαίτερα κατά το παρελθόν, είχε ως αποτέλεσμα την διαίρεση των μελών τους, προνομιούχους και μη. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις η καταγωγή και η κοινωνική τάξη καθόριζαν τη μοίρα και την εξέλιξη του ανθρώπου.

Ø Η έλλειψη παιδείας αποτελεί σημαντικό παράγοντα αύξησης του φαινομένου. Το πνευματικό επίπεδο των λαών δεν ήταν ποτέ υψηλό, ώστε να γίνει συνείδηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Για αυτόν τον λόγο οι άνθρωποι ακολουθούσαν και ακολουθούν στερεότυπες αντιλήψεις.

       

                       Οι συνέπειες του ρατσισμού

        Είναι  καταστροφικές  τόσο για τα θύματα όσο και για τις κοινωνίες.

 Yπάρχει αδυναμία του ανθρώπου να δεχτεί οτιδήποτε διαφορετικό και φόβος στην ανάπτυξη ανθρωπιστικών συναισθημάτων και αδυναμία να συνεργαστεί και να βελτιώσει την δική του προσωπικότητα μέσω της επαφής του με άλλους ανθρώπους.

 Οι ηθικές αξίες των ατόμων καταπατούνται, και φθείρεται η συνείδησή τους.

Ø Η καταπίεση των μειονοτήτων,

Ø  η παραβίαση των δικαιωμάτων τους,

Ø  ο ευτελισμός της ζωής τους και της προσωπικότητας τους,

Ø  ακόμα και η στέρηση της ελευθερίας τους, καταλύει κάθε έννοια δημοκρατίας.

         Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο, ωστόσο υπάρχουν κάποιες         λύσεις.

Ø  Με την επέμβαση κάποιον διεθνών οργανισμών (UNISEF) γίνεται προσπάθεια καταπολέμησης ρατσιστικών τάσεων.

Ø   Η κινητοποίηση κάποιων επιφανών προσώπων (καλλιτέχνες) έχει να βοηθήσει αρκετά. Από την άλλη πλευρά   τα ΜΜΕ με διάφορα ρεπορτάζ πάνω στο θέμα καλούνται να συμβάλουν ώστε να ευαισθητοποιηθεί ο κάθε πολίτης.

Ø  Γιατρειά στον κίνδυνο του ρατσισμού είναι ο τερματισμός του πολέμου και οικονομική ανάπτυξη μέσα από την συνεργασία. Δεν είναι ''εχθροί' μας οι πρόσφυγες, όπου αναζητούν απελπισμένα δουλεία στην χώρα μας. Έχουν και αυτοί δικαίωμα στην ζωή. Η καταπολέμησή του είναι χρέος όλων μας.

  

   *******ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ 

              

Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ & ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

                  Σπύρος Λυκουργιώτης-Βαλαχά Ελευθερια -Καραβούλια Μαρία-Αγγιανιτοπουλου Αθηνά   Α΄ λυκείου

Ο Παλαμάς βρίσκεται κυριολεκτικάστο μεταίχμιο ανάμεσα στον 19ο και τον 20ό αιώνα, καθώς η μισή του ζωή εκτείνεται στον παλαιό και η μισή στον νέο αιώνα (1859-1943).

Ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού.

 Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής «γενιάς του 1880» και της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής», η οποία συσπείρωνε νέους ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού 

και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο. 

Στο ποιητικό του έργο, που ξεπερνά τις είκοσι συλλογές,

κυριαρχεί η Ελλάδα ως ιδανικό και αντικείμενο αγάπης, 

η πορεία του ελληνικού έθνους μέσα στους αιώνες, 

η προσπάθεια δημιουργικής αφομοίωσης του αρχαιοελληνικού πνεύματος και της λαϊκής παράδοσης και το πνεύμα της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού.

Η προσωπικότητά του οικοδομήθηκε με τις προϋποθέσεις του 19ου αιώνα, αλλά παρήγαγε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του στον αιώνα μας και αυτό δημιουργεί εξ αντικειμένου τις προϋποθέσεις για αμφισβητήσεις και αντιθέσεις, δεδομένου ότι τα πράγματα στη λογοτεχνία και την τέχνη άρχισαν να αλλάζουν γρήγορα από τον Μεσοπόλεμο και μετά.

 Από μικρός ήταν φανατικός αναγνώστης. Το διάβασμα ήταν γι’ αυτόν καταφύγιο στη μοναξιά του και πηγή συγκινήσεων που αναπλήρωναν, ως ένα βαθμό, την έλλειψη της μητρικής και πατρικής αγάπης, αλλά και τροφή μιας τερατώδους φιλομάθειας.

Η δεκαετία 1890-1900 τον καθιερώνει.

Στα 1895 αυτός παίρνει την εντολή για να γράψει τον ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων: αναγνώριση επίσημη.

 Στα 1900, μια εφημερίδα έκανε δημοψήφισμα στους λογίους για την ανάδειξη του πρώτου ανάμεσα στους ζωντανούς Έλληνες ποιητές· ψηφίζουν τον Παλαμά.

Παρά το γεγονός ότι ο Παλαμάς συνέχισε να γράφει και να δημοσιεύει μέχρι τα ογδόντα του, η επικράτησή του στα ελληνικά γράμματα βασίζεται κυρίως στους τρεις τόμους της ποίησης που δημοσιεύτηκαν κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Το πάθος του για σύνθεση δεν εξαντλείται, ωστόσο στα μεγάλα του έργα. Η ποίησή του, στο σύνολό της, συνθέτει στοιχεία από διαφορετικές παραδόσεις, σε επίπεδο ιδεών, ποιητικών τρόπων, γλώσσας και ρυθμού: τη λόγια με τη δημοτική, την επτανησιακή με την αθηναϊκή, την ελληνική με την ευρωπαϊκή.

Κατάλογος έργων

Ποιητικό έργο

·         Τραγούδια της πατρίδος μου (1886)

·         Ύμνος εις την Αθηνάν (1889)

·         Τα μάτια της ψυχής μου (1892)

·         Ίαμβοι και ανάπαιστοι (1897)

·         Ο Τάφος (1898)

·         Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης (1900)

·         Η ασάλευτη ζωή (1904)

·         Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907)

·         Η φλογέρα του Βασιλιά (1910)

·         Οι καημοί της λιμνοθάλασσας (1912)

·         Σατιρικά Γυμνάσματα (1912)

·         Η πολιτεία και η μοναξιά (1912)

·         Βωμοί (1915)

·         Τα παράκαιρα (1919)

·         Τα δεκατετράστιχα (1919)

·         Οι πεντασύλλαβοι και Τα παθητικά κρυφομιλήματα- Οι λύκοι- Δυο λουλούδια από τα ξένα (1925)

·         Δειλοί και σκληροί στίχοι (1928)

·         Ο κύκλος των τετράστιχων (1929)

·         Περάσματα και χαιρετισμοί (1931)

·         Οι νύχτες του Φήμιου (1935)

·         Βραδινή φωτιά (1944, μεταθανάτια έκδοση επιμελημένη από τον γιό του Λέανδρο)

·         Η Κασσιανή

Πεζογραφικό έργο[

Διηγήματα^]

·         Ένας ψηφοφόρος, 1887.

·         Το τέλος του ανεμόμυλου, 1887.

·         Το σκολειό και το σπίτι, 1888.

·         Παθήματα δικαστικού, 1888.

·         Παλιό τραγούδι του νέου καιρού, 1890.

·         Θάνατος Παλληκαριού, 1891.

·         Το σπίτι του γραμματικού, 1891.

·         Το μήνυμα, 1895.

·         Φιλήμων και Βαύκις, 1895.

·         Τα μάτια του Κουνάλα, 1897.

·         Ευφορίων, 1898.

·         Ο κερένιος άγγελος, 1899.

·         Ένας άνθρωπος σ' ένα χωριό, 1900.

·         Πώς μεταμορφώθηκε ο Σάτυρος, 1900.

·         Το σκάψιμο για το άγαλμα, 1900.

·         Τα μάρμαρα, 1903.

·         Αγάπη, 1917.

Θέατρο]

·         Τρισεύγενη, δράμα σε τέσσερα μέρη, 1902.

Κριτική-Δοκίμιο[

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους νεοέλληνες κριτικούς. Σε αυτόν οφείλεται η επανεκτίμηση του έργου των Ανδρέα Κάλβου, Διονυσίου Σολωμού, της Επτανησιακής Σχολής εν γένει, του Κώστα Κρυστάλλη και άλλων.

·         "Το έργο του Κρυστάλλη" (1894),

·         "Σολωμός Η ζωή και το έργο του" (1901)

·         "Γράμματα" (2 τόμοι, 1904 - 1907)

·         "Ηρωικά πρόσωπα και κείμενα" (1911)

·         "Τα πρώτα κριτικά" (1913)

·         "Αριστοτέλης Βαλαωρίτης" (1914)

·         "Βιζυηνός και Κρυστάλλης" (1916)

·         "Ιούλιος Τυπάλδος" (1916)

·         "Πως τραγουδούμε τον θάνατο της κόρης" (1918)

·         "Πεζοί δρόμοι" (3 τόμοι 1929 - 1933)

·         "Ο Γκαίτε στην Ελλάδα" (1932)

·         "Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου" (1933)

·         "Η ποιητική μου" (1933)

·         "Πεζοί δρόμοι. Κάποιων νεκρών η ζωή" (1934)

·         "Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου" 2ος τόμος (1940).

Σημειώνεται ότι πρώτα έργα του Κωστή Παλαμά που μεταφράστηκαν στην αγγλική γλώσσα ήταν "Η ασάλευτη ζωή", "Η τρισεύγενη", ο "Θάνατος παληκαριού" και ακολούθησαν άλλα. Στη δε γαλλική γλώσσα πρώτα ήταν "Ο τάφος", "Ο Δωδεκάλογος του γύφτου", ο "Θάνατος παλληκαριού" κ.ά., ενώ πλείστα αποσπάσματα άλλων συλλογών μεταφράστηκαν σε διάφορες άλλες γλώσσες όπως στη γερμανική, ιταλική, ισπανική αραβική και τουρκική γλώσσα.

Διακρίσεις[

Ανακήρυξή του σε κορυφαίο πεζογράφο και έναν από τους τρεις κορυφαίους ποιητές όλων των εποχών.

·         Δημιουργία μουσείου με το όνομά του.

·         Δημιουργία ιδρύματος με το όνομά του.

Βράβευση του με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 1925 από την ακαδημία Αθηνών της οποίας διορίστηκε μέλος το 1926, ενώ εξελέγη πρόεδρός της το 1930