ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΟΙ ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ / SUFFRAGETTE

Σκηνοθεσία: Σάρα Γκάβρον

Πρωταγωνιστούν:Κάρεϊ Μάλιγκαν, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Μέριλ Στριπ  Κατηγορία: Βιογραφική

Διάρκεια: 106’

Καταλληλότητα: Κ12 

Η ιστορία του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες.           Οι Σουφραζέτες δεν προέρχονταν από αριστοκρατικές τάξεις, ήταν εργαζόμενες γυναίκες που συνειδητοποίησαν ότι η ειρηνική διαμαρτυρία δεν έφερνε αποτελέσματα. Στραμμένες στη βία ως τη μόνη διέξοδο, ήταν έτοιμες να χάσουν τα πάντα στον αγώνα τους για ισότητα-τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τα παιδιά τους, τις ζωές τους. Η Μοντ είναι μία από αυτές. Ο αγώνας της για αξιοπρέπεια μοιάζει με θρίλερ, αλλά θα εμπνεύσει αμέτρητες γενιές γυναικών παγκοσμίως.

                                                                                         ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Α1

                Βλαχομήτρου Κατερίνα  Γκρίντζου Κατερίνα Ιωαννίδη Αθηνά Νικολλί Κων/να

Στο δάσκαλο – Κωστής Παλαμάς : Ο μεγάλος μας εθνικός ποιητής!!!

Σαν σήμερα το 1943 έφυγε από τη ζωή ο Κωστής Παλαμάς.

Ο μεγάλος μας εθνικός ποιητής, συνεχιστής των μεγάλων πνευματικών ανθρώπων του τόπου μας…

Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!

Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,

Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,

Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.

Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,

Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;

Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί

Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,

Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !

¨"ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ".......ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ 

    ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε!  Εἶναι καλό τό φεγγάρι, — δέ θά φαίνεται πού ἀσπρίσαν τά μαλλιά μου. Τό φεγγάρι θά κάνει πάλι χρυσά τά μαλλιά μου. Δέ θά καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. Ὅταν ἔχει φεγγάρι μεγαλώνουν οἱ σκιές μές στό σπίτι,  ἀόρατα χέρια τραβοῦν τίς κουρτίνες, ἕνα δάχτυλο ἀχνό γράφει στή σκόνη τοῦ πιάνου λησμονημένα λόγια — δέ θέλω νά τ' ἀκούσω. Σώπα. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου λίγο πιό κάτου, ὥς τή μάντρα τοῦ τουβλάδικου, ὥς ἐκεῖ πού στρίβει ὁ δρόμος καί φαίνεται ἡ πολιτεία τσιμεντένια κι ἀέρινη, ἀσβεστωμένη μέ φεγγαρόφωτο, τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη τόσο θετική σάν μεταφυσική πού μπορεῖς ἐπιτέλους νά πιστέψεις πώς ὑπάρχεις καί δέν ὑπάρχεις πώς ποτέ δέν ὑπῆρξες, δέν ὑπῆρξε ο χρόνος κ' ἡ φθορά του. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.                                                                                                                   Μαριάννα & Έφη Ηλιοπούλου   Α1

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ Γεώργιος Παπανικολάου

Ο πρωτοπόρος ερευνητής που έσωσε εκατομμύρια γυναίκες    Β1

Γιός του γιατρού Νικόλαου Παπανικολάου, που εξασκούσε το επάγγελμά του για πολλά χρόνια στην Κύμη, προτού εκλεγεί δήμαρχος της πόλης και έπειτα Βουλευτής Ευβοίας και Καρυστίας, ο Γεώργιος Παπανικολάου έδειξε από την εφηβεία την έφεση που είχε στις επιστήμες. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στο γυμνάσιο, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1898, και έλαβε το πτυχίο του το 1904, σε ηλικία 21 ετών. Μέσα στα ενδιαφέροντά του ήταν ακόμη η εκμάθηση ξένων γλωσσών, αλλά και η μουσική – έπαιζε βιολί για οκτώ χρόνια. Επέστρεψε στην Κύμη μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ιατρική Σχολή και έχοντας πάρει το δίπλωμά του, ωστόσο δεν ήθελε να γίνει γιατρός, με αποτέλεσμα να στραφεί στη φιλοσοφία και βιολογία.

Ο πατέρας του, τον έστειλε σπαταλώντας τις λιγοστές οικονομίες της οικογένειας στη Γερμανία του 1907 για ανώτερες σπουδές. Κι εκεί όμως, ο φιλοσοφικός στοχασμός κυριάρχησε, ενώ παράλληλα προχώρησε στη συγκρότηση μίας σοσιαλιστικής ομάδας. Σε μία από τις δημοσιεύσεις του στο αθηναϊκό περιοδικό «Ο Νουμάς», γνωστοποίησε την απόφασή του να αφιερωθεί στη βιολογική έρευνα, γράφοντας σε γράμμα προς την οικογένειά του. «Δεν είμαι πλέον ονειροπόλος. Η επιστήμη με άρπαξε από τα χέρια του Νίτσε. Πατώ απάνω σε έδαφος στερεό».

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1910, παντρεύτηκε την Ανδρομάχη Μαυρογένη και βλέποντας ότι το έδαφος δεν ήταν πρόσφορο για την επιστημονική του έρευνα, έφυγε για την Ευρώπη, όπου εργάστηκε στο ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Μονακό, στο ωκεανογραφικό σκάφος «L” Hirodelle» του πρίγκιπα Αλβέρτου Α”. Μετά το τέλος του Βαλκανικού Πολέμου το 1912 μετανάστευσε στην Αμερική μαζί με τη σύζυγό του. Ξεπερνώντας αρκετές δυσκολίες, διορίστηκε βοηθός του παθολογοανατομικού τμήματος του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Η εξέλιξή του ήταν άμεση. Εργάστηκε στο Ιατρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου του Κορνέλ από το 1914 έως το 1961, αποκτώντας όλους τους τίτλους της ακαδημαϊκής ιεραρχίας, χωρίς, να λάβει διδακτικά καθήκοντα, προκειμένου να μην απέχει από το ερευνητικό του έργο.

Αρχικώς, από τη Γερμανία ακόμη, είχε μελετήσει πειραματικά το κολπικό επίχρισμα σε ινδικά χοιρίδια με ενθαρρυντικά αποτελέσματα, σε σημείο που του προτάθηκε από την Βενιζέλο να γυρίσει στην Ελλάδα, όπου θα του απονεμόταν τιμητικά ο τίτλος του καθηγητή της έδρας της Ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ, καθώς ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές. Η πρωτοποριακή κυτταροδιαγνωστική μέθοδος του «Dr Pap» έγινε γνωστή με τις ιατρικές συντμήσεις «Pap smear» (επίχρισμα Παπανικολάου) και «Pap test» (δοκιμασία Παπανικολάου).

Στα 78 του χρόνια εγκατέλειψε τη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι για να αναλάβει την οργάνωση και τη διεύθυνση του εκεί Καρκινολογικού Ινστιτούτου. Το οποίο δεν πρόλαβε να εγκαινιάσει καθώς απεβίωσε. Στην είσοδο του Ινστιτούτου, που έχει μετονομαστεί σε «Ερευνητικό Καρκινολογικό Ινστιτούτο Γεώργιος Παπανικολάου», υπάρχει μία αναμνηστική πλακέτα – αφιέρωση στον άνθρωπο, όπως αναγράφει, ο οποίος «χάρισε ζωή στις γυναίκες ολόκληρου του κόσμου». Η ακαδημαϊκή κοινότητα παραδέχθηκε πως αδικήθηκε, καθώς παρά τη σημαντικότατη ανακάλυψη του, δεν τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής, για το οποίο είχε προταθεί από δεκάδες Ελληνες και ξένους ερευνητές.

Μνημειώδες είναι και το συγγραφικό του έργο, ιδιαιτέρως ο Ατλας Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας, που θεωρείται ευαγγέλιο για τον κλάδο της κυτταρολογίας, αλλά και την ιατρική βιβλιογραφία μέχρι και σήμερα

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...1822 Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Στις αρχές του 1822 ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος με αρχηγούς τον αντιναύαρχο Καρά Πεπέ Αλή και τον αιγύπτιο υποναύαρχο Ισμαήλ Γιβραλτάρ βγήκε από τον Ελλήσποντο με διαταγή να πλεύσει προς την Πάτρα, προκειμένου να ανεφοδιάσει τους πολιορκούμενους από τους έλληνες επαναστάτες, Τούρκους. Στο κατόπι του βρέθηκε στόλος 63 ελληνικών πλοίων από τα Ψαρά, την Ύδρα και τις Σπέτσες με αρχηγούς τον Νικολή Αποστόλη, τον Ανδρέα Μιαούλη και τον Γκίκα Τσούπα.

Στις 15 Φεβρουαρίου ο τουρκικός στόλος ναυλόχησε στο λιμάνι της Πάτρας, λόγω κακοκαιρίας. Ο Ανδρέας Μιαούλης, που είχε αναλάβει τη διοίκηση της ελληνικής αρμάδας, θεώρησε ότι ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για επίθεση.

Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου οι τουρκοαιγύπτιοι είδαν έκπληκτοι να κανονιοβολούνται από τα μικρά ελληνικά πλοία και μάλιστα υπό φοβερή τρικυμία. Έπειτα από ναυμαχία πέντε ωρών, μία τουρκική φρεγάτα καταστράφηκε ολοκληρωτικά και πολλά άλλα πλοία υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Πολλοί Τούρκοι βρήκαν το θάνατο ή τραυματίστηκαν σοβαρά.

Ο τουρκικός στόλος, μετά την αποχώρησή του από την Πάτρα, κατέφυγε στη Ζάκυνθο, η οποία ευρίσκετο υπό αγγλική διοίκηση. Όταν οι Έλληνες έπλευσαν εκεί για να επαναλάβουν την επίθεσή τους, εμποδίστηκαν από τους Άγγλους, που προφασίστηκαν την ουδετερότητα του νησιού. Ο ελληνικός στόλος επέστρεψε στις 24 Φεβρουαρίου και αγκυροβόλησε στο Μεσολόγγι, έτοιμος για να νέα αναμέτρηση.

Η Ναυμαχία της Πάτρας, στην οποία έλαμψε το άστρο του Ανδρέα Μιαούλη, υπήρξε γεγονός μεγάλης σημασίας για τον κατά θάλασσα αγώνα των Ελλήνων, παρά τις μικρές τουρκικές απώλειες. Ήταν η πρώτη φορά που ελληνικά πλοία αντιμετώπισαν κατά παράταξη τον στόλο του Σουλτάνου, χωρίς να χρησιμοποιήσουν πυρπολικά.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/216#ixzz40hFQnogG

Η μουσική επιθεώρηση "Μπουκέτο" στο θέατρο ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟΝ

Για δύο μόνο παραστάσεις

Η ομάς Περιοδικός Θίασος, μετά το Θέατρο Πορεία, παρουσιάζει και στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Λιθογραφείον την Μουσικήν Επιθεώρησιν ΜΠΟΥΚΕΤΟ για 2 μόνο παραστάσεις Σάββατο 20 και Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, 9:30 μμ.

Η Belle époque ζωντανεύει στην κεντρική  σκηνή του θεάτρου Λιθογραφείον

Ένα συναρπαστικό και ρομαντικό μουσικό ταξίδι στην εποχή του μεσοπολέμου, μέσα από τα περιοδικά της εποχής.

"Στην πρωτεύουσα λειτουργούν 7 περίπτερα για τσιγάρα, περιοδικά, καραμέλες, προφυλακτικά και άλλα είδη πρώτης ανάγκης! Μετά την υποτίμηση της δραχμής η αισχροκέρδεια οργιάζει. Οι ατθίδες προβληματίζονται καθημερινά για το αν η φούστα θα είναι κοντή ή μακριά, ενώ η μόδα στην κόμμωση είναι αλά γκαρσόν. Το τηλεφωνικό δίκτυο εξυπηρετεί πλέον 3.000 γραμμές." 

Για την παράσταση

Μεταφερόμαστε στην Αθήνα του '25.

Λίγο μετά την Μικρασιατική καταστροφή και ενώ η αστική τάξη προσπαθούσε να ορθοποδήσει, κυκλοφόρησαν, με διαφορά κάποιων μηνών, δύο περιοδικά, Το Μπουκέτο και Ο Θεατής, απευθυνόμενα ακριβώς στην τάξη αυτή.

Τα περιοδικά αυτά κράτησαν ευχάριστη συντροφιά –κατά κύριο λόγο στις γυναίκες, χωρίς να αποκλείονται και οι άντρες- ενημερώνοντάς και το αναγνωστικό κοινό για όλα όσα συνέβαιναν εκείνη την εποχή. Κυκλοφόρησαν ανελλιπώς έως το 1946 που σταμάτησαν, λόγω των περιοριστικών μέτρων χαρτιού κατά τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής.

Αν το Μπουκέτο έδειξε το δρόμο για μια κοσμοπολίτικη άποψη του περιοδικού στα χρόνια του Μεσοπολέμου, ο Θεατής είναι που καθιέρωσε την εβδομαδιαία εικονογραφημένη επιθεώρηση. Τα "πρωτότυπα" για τα τότε δεδομένα περιοδικά είναι που καθιέρωσαν το είδος ποικίλης ύλης στην Ελλάδα. Τα ήθη και τα πρότυπα μιας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί, καθώς και η ζωή της τότε ελληνικής κοινωνίας φωτογραφίζονται στις σελίδες τους. 

Η ομάδα Περιοδικός Θίασος ζωντανεύει επί σκηνής σελίδες από τα περιοδικά αυτά, κρατώντας πιστά την γλώσσα και το ύφος των θεμάτων τους. Ύφος άλλοτε σοβαρό και διδακτικό, και άλλοτε εύθυμο, ρομαντικό και ανάλαφρο. Μέσα από τραγούδια, συμβουλές μόδας και ομορφιάς, χορούς και θέματα της επικαιρότητας του τότε, οι τρεις ηθοποιοί μας μεταφέρουν ακριβώς στην εποχή του 1925 και ταξιδεύουν νοητά κάθε πρόθυμο επιβάτη στα χρόνια της χαμένης αθωότητας.Η παράσταση Μπουκέτο θα μας αποκαλύψει στιγμές μιας εποχής, που μοιάζει μακρινή κι όμως μας είναι τόσο γνώριμη, δίνοντας ξανά φωνή στα περιοδικά έπειτα από δεκαετίες σιωπής. 

Συντελεστές: 

Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Περιοδικός Θίασος  Σκηνοθεσία: Ομάδα Περιοδικός Θίασος  Επιμέλεια κίνησης: Στεφάνια Πούλου-Γώγου  Επιμέλεια μουσικής: Κώστας Νικολόπουλος  Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη  Φωτισμοί: Παναγιώτης Λαμπής  Βίντεο: Απόστολος Κατσαμάγκας  Φωτογραφίες: Θωμάς Αρσένης 

Ηθοποιοί: 

Νίκος Ζιάζιαρης 

Νικολίνα Καραθύμιου 

Γιώτα Τσιότσκα 

Ημέρες και ώρες παράστασης: 2 μόνο παραστάσεις Σάββατο 20/2 και Κυριακή 21/2, 9:30μμ Τιμές Εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 12 ευρώ, Φοιτητικό, ανέργων: 8 ευρώ Ατέλεια: 6 ευρώ 

Διάρκεια: 80 λεπτά

Θέατρο Λιθογραφείον, Μαιζώνος 172 & Τριών Ναυάρχων Κρατήσεις στο 2610 328394 και με μήνυμα στην σελίδα.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΠΡΟΤΥΠΑ & ΑΞΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΗ

                                                                                              Ηλιοπούλου   Μαριάννα  Α1
ΜΑΛΑΛΑ  ΓΙΟΥΣΦΖΑΙ

 Επέλεξα αυτό το συγκεκριμένο κορίτσι για  πρότυπό μου, διότι μάχεται για τα δικαιώματα των κοριτσιών της χώρας της στην εκπαίδευση.  Η Μαλάλα από τα 11 της χρόνια ξεκίνησε να γράφει σε ένα  blog όπου περιέγραφε την ζωή στην πόλη Mingora  στο Βορειοδυτικό Πακιστάν. Αυτό αποδεικνύει το θάρρος  αυτής της κοπέλας να πηγαίνει κόντρα στη θρησκεία και στη χώρα της για ότι άδικο συμβαίνει εκεί. Επίσης την θαυμάζω γιατί το 2013 μόλις 16 ετών  της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ και ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης όπου τελικά και κέρδισε για τον αγώνα της στα δικαιώματα των κοριτσιών στην εκπαίδευση το 2014
  Η Μαλάλα Γιουσαφζάι είναι μαθήτρια από το Πακιστάν  και  αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση .

Η Μαλάλα γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην πόλη Μινγκάορα του Πακιστάν.

Η πρώτη της εκπαίδευση τής δόθηκε από τον πατέρα της, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης σχολείου και ποιητής. Το όνομά της είναι προς τιμή της Πακιστανής λαϊκής ηρωίδας Μαλαλάι (1861-1880).

Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε να γράφει (χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο) σε blog, όπου περιέγραφε τη ζωή της στην πόλη Mingora, στο βορειοδυτικό Πακιστάν, μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή από τους Ταλιμπάν, που απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο και εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση. Τα επόμενα χρόνια έδωσε συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα, τόσο της χώρας της όσο και άλλων χωρών, στις οποίες υποστήριζε το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο. Στο μεταξύ έγινε γνωστή η ταυτότητά της.

Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας πυροβόλησε στο κεφάλι τη Μαλάλα Γιουσαφζάι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την πολύ σοβαρά. Τις μέρες μετά την επίθεση νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο στο Πακιστάν και στη συνέχεια, όταν βελτιώθηκε η κατάστασή της, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Queen Elizabeth του Μπέρμιγχαμ, στην Αγγλία. Η απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε μια έκρηξη συμπαράστασης προς την 15χρονη τότε μαθήτρια, τόσο στο Πακιστάν όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το 2013 της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ και ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης.

Το 2014 τελικά της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της στο δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ... ΠΡΟΤΥΠΑ & ΑΞΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ A1

                                                                                               Ηλιοπούλου  Εφη   Α 1 

ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ

Ο λόγος για τον οποίο  διάλεξα σαν πρότυπό μου τον Νέλσον Μαντέλα είναι επειδή υπήρξε ένας  άνθρωπος ¨Θεός¨  για  τους  Αφρικανούς,  διότι αγωνίστηκε για αυτούς  και  τα δικαιώματα τους . Φυλακίστηκε για τα πιστεύω του από το καθεστώς των λευκών για 27 χρόνια. Αυτό όμως που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι  ότι η  φυλάκισή του δεν τον πτόησε αλλά τον  έκανε ακόμα πιο ενεργό σαν πολιτικό . Με αποτέλεσμα το  1994 να γίνει ο πρώτος πρόεδρος  της  Νότιας Αφρικής σε εκλογές που επιτράπηκε να ψηφίσουν λευκοί και μαύροι . Από το 1994 μέχρι και σήμερα θεωρείται ο πιο σημαντικός μαύρος πολιτικός που υπήρξε ποτέ.

                                                                                                        Ο  Νέλσον Μαντέλα 1918- 2013  Ήταν αγωνιστής της Νότιας Αφρικής και στη συνέχεια πολιτικός και ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της (1994-1999). Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Ν.Αφρικής. Πριν εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ και ενεργό μέλος του ANC. Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών. Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ Ντε Κλέρκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο Νοτιοαφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος. Το 1993 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον τότε πρόεδρο   Φρεντερίκ Ντε Κλέρκ.   Το 1994 έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής σε εκλογές που επιτράπηκε να ψηφίσουν λευκοί και μαύροι.

ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

                                 Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, «Η Επιστροφή» είναι μια καθηλωτική και έντονη κινηματογραφική εμπειρία που αποτυπώνει την επική περιπέτεια επιβίωσης ενός άντρα και την ασυνήθιστη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος… 
Σε μια αποστολή στην αχαρτογράφητη, άγρια φύση της Αμερικής, ο θρυλικός εξερευνητής Χιου Γκλας (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) δέχεται επίθεση από μια αρκούδα και εγκαταλείπεται από τα μέλη της ομάδας του, οι οποίοι τον θεωρούν νεκρό. Προσπαθώντας να επιβιώσει, ο Γκλας υπομένει τις αφάνταστες δυσκολίες, καθώς και την προδοσία του έμπιστου ανθρώπου του, Τζον Φιτζέραλντ (Τομ Χάρντι).            Με οδηγό του την δύναμη της θέλησης και την αγάπη για την οικογένειά του, ο Γκλας πρέπει να αντέξει τον βαρύ χειμώνα σε μια ανελέητη προσπάθεια να ζήσει και να βρει λύτρωση.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΑΤΡΑΣ "LIFE" Η ταινία της Δευτέρας 1.2.2016

                        

                                          " L I F E "                                    

Βασίζεται στην αληθινή ιστορία της ιδιαίτερης ανδρικής φιλίας ανάμεσα στον Τζέιμς Ντιν και τον φωτογράφο Ντένις Στοκ. Η φιλία ξεκίνησε κατά τη φωτογράφιση του Τζέιμς Ντιν για το περιοδικό Life. Οι φωτογραφίες αυτές του 1955 (την ίδια χρονιά σκοτώθηκε ο Τζέιμς Ντιν), έχουν αποκτήσει ιστορική σημασία για την τέχνη της φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα. Παράλληλα η ιστορία του Τζέιμς Ντιν, είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τις φωτογραφίες αυτές και ό,τι σημαίνουν για μια νέα κουλτούρα στους νέους.

 Σκηνοθεσία: Άντον Κόρμπιν

Σενάριο: Λουκ Ντέιβις

Ηθοποιοί: Ρόμπερτ Πάτινσον, Ντέιν ΝτεΧάαν, Μπέκ Κίνγκσλεϊ, Μισέλ Τεριό, Τζόελ Έντγκερτον, Αλεσάντρα Μαστρονάρντι.

Μουσική: Owen Pallett

Φωτογραφία: Charlotte Bruus Christensen

Μοντάζ: Nick Fenton

Χώρα: Γερμανία, Καναδάς (Έγχρωμη) Διάρκεια: 110΄

Πρώτη προβολή: Ώρα 6.00 μ.μ.

Δεύτερη προβολή: Ώρα 8.15 μ.μ.

Τρίτη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ..

Στο Λος Άντζελες του 1955 ο Ντένις Στοκ είναι ένας νεαρός, φιλόδοξος φωτογράφος που αναζητά το θέμα το οποίο θα τον κάνει διάσημο. Γνωρίζει έναν ανερχόμενο ηθοποιό, για τον οποίο είναι πεπεισμένος ότι γρήγορα θα γίνει σταρ. Αλλά ο Τζέιμς Ντιν είναι όχι μόνον εντελώς απρόβλεπτος, αλλά και απρόθυμος να του χαρίσει το χρόνο του.

Η αληθινή ιστορία μιας φιλίας μετατρέπεται από τον Άντον Κόρμπιν («Control», «Ο Αμερικάνος») σε ένα στιλάτο οδοιπορικό στα jazzy ’50s που μιλά για τη φιλία, την επιτυχία, τον (καλλιτεχνικό) δημιουργό και το δημιούργημά του.Εξαιρετικός ως Τζέιμς Ντιν ο ταλαντούχος Ντέιν ΝτεΧάαν («The Amazing Spider-man», «Kill Your Darlings»), ο οποίος κλέβει την παράσταση από τον φιλότιμο Ρόμπερτ Πάτινσον.

.