Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Η Ελένη Βιτάλη στην Πάτρα...

Η Ελένη Βιτάλη έρχεται στην Πάτρα την Τετάρτη 29 Μαϊου 2013, στον πολυχώρο "Πολιτεία" (Ακτή Δυμαίων 84, Πάτρα) σε μία πληθωρική μουσική παράσταση όπου λαϊκοί ήχοι, παραδοσιακά μονοπάτια, έντεχνα και ροκ ακούσματα εναλλάσσουν ρυθμικά τη μουσική σκυτάλη.
Οι ερμηνείες  της  Ελένης αγκαλιάζονται από τους ήχους της άταστης κιθάρας, του μπουζουκιού και του τζουρά του Δημήτρη Λάππα από τις μελωδίες του πιάνου και της μελόντικας του Νεοκλή Νεοφυτίδη συνομιλούν μαγικά με το όρθιο μπάσο της Αντωνίας Τσολάκη τον κρυστάλλινο ήχο, που σκορπίζει το κανονάκι του Παναγιώτη Δημητρακόπουλου και τα διονυσιακά κρουστά των δύο κορυφαίων κρουστών Βαγγέλη Καρίπη και Κώστα Μερετάκη.

Στο δυόμιση ωρών περίπου πρόγραμμα, αβίαστα ξετυλίγεται ένα ανεξάντλητο ρεπερτόριο με τραγούδια-σταθμούς της Ελένης Βιτάλη αλλά και… πειραχτικά τραγούδια άλλων δημιουργών, τραγούδια που μας “πειράζουν”, όπως λέει η ίδια η Ελένη τα τραγούδια εκείνα, που δεν περνάνε απαρατήρητα, που δεν περνάνε χωρίς, κάθε φορά, να μας αγγίξουν στο άκουσμά τους…
Συνταξιδιώτες της  Ελένης Βιτάλη ο τραγουδοποιός Νίκος Ξύδης που ανέλαβε και την καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης και η ηθοποιός και ερμηνεύτρια Βαλέρια Κουρούπη.

Ηχητική επιμέλεια - Ηχοληψία :Μιχάλης Αλεξάκης
Διεύθυνση - Εκτέλεση Παραγωγής: Ηχόχρωμα
 
Ώρα Έναρξης: 21.30

Εισιτήρια:
Κανονικό: 12 €
Μαθητικό, Φοιτητικό, Ανέργων ΟΑΕΔ 10 € (αγορά εισιτηρίου και είσοδος στον χώρο, μόνο με επίδειξη μαθητικού / φοιτητικού πάσου ή κάρτα ανεργίας)

Σημεία προπώλησης:

● Musical, Ρήγα Φεραίου 127, τηλ. 2610.624 916
● Discover Παπασωτηρίου, Πατρέως 30, Πάτρα, τηλ. 2610. 624 916
● Ηχότοπος - art café, Αράτου 14Α, τηλ. 2611. 104 069

Να ζει κανείς ή να συζεί;....Η νέα παράσταση της θεατρικής ομάδας "Υποκριτές" έρχεται το Μάιο στο Λιθογραφείο

Άμλετ, Οφηλία, Γερτρούδη, Πολώνιος, Οράτιος, Αστερίξ, Τέρης Χρυσός, Πασχάλης, Πάριος, Μάκμπεθ και ο πατέρας του Ιάκωβου…
Αυτά είναι μερικά από τα πρόσωπα που θα μας απασχολήσουν, άλλος λίγο, άλλος πολύ, στην παράσταση «Να ζει κανείς ή να συζεί;» του Λόρενς Κάσλερ, σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και διασκευή-προσαρμο
γή του Τζίμη Πολίτη.
Στο πλαίσιο του Maydayz  2013, στο  «Λιθογραφείο», οι «ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ» παρουσιάζουν μια ανατρεπτική παράσταση, από 23 έως 26 Μαΐου και από 30 Μαΐου έως 2 Ιουνίου, στις 9.30 το βράδυ.
Η σκηνοθεσία είναι του Μιλτιάδη Παπλά και πρωταγωνιστούν οι: Βίκη Γιαννακοπούλου, Νάνσυ Κωνσταντινίδη, Γιώργος Λογαράς και Ιάσονας Φωτήλας.

 

Χοροθέατρο στο Μπάρι


Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Πάτρας και η χορογράφος Μάρω Γαλάνη παρουσιάζουν στον Εκπαιδευτικό Χώρο Μπάρι στις 17, 18 και 19 Μαϊου, στις 21:30, μία παράσταση χοροθεάτρου για τον Ύπνο και τη Μνήμη βασισμένη στο έργο Λήθη κι άλλοι τέσσερις μονόλογοι του Δημήτρη Δημητριάδη και το ποιητικό έργο Λύκος κι άλλα αντισώματα του Γιάννη Ζαρκάδη.
Η Χορογράφος προτρέπει στην ανάδυση μιας προσωπικής ανάμνησης και στηρίζει την αυθαίρετη γενίκευση,  προς την οικουμενική Μνήμη. Χρησιμοποιεί ως αφετηρία ανάκλησης του προσωπικού παρελθόντος το χοροθεατρικό παρόν και τα δεδομένα της επιτέλεσης.
Αυτό το παρόν κινείται σε δυο άξονες δράσης που ορίζονται επιπλέον χωροταξικά:
1. στο εξωσκηνικό παρόν που περιλαμβάνει:
Τη μετακίνηση όλων των προσκεκλημένων - θεατών από την οδό Σανταρόζα δια της Άστιγγος στην είσοδο από την λεωφόρο Όθωνος Αμαλίας κι από εκεί στον εσωτερικό εκπαιδευτικό χώρο του Μπάρι. Η διαδρομή αποτελεί επιτέλεση μιας σειράς από δράσεις αλληλεπίδρασης ε
ρμηνευτών και αναστοχαστικών δρώντων. Δράσεις, κατά τις οποίες, σπάζοντας τις θεμελιώσεις που χωρίζουν την τέχνη από την καθημερινή συμπεριφορά, οι θεατές παροτρύνονται να χορέψουν, να κινηθούν και να μιλήσουν για προσωπικές εμπειρίες τους που δεν είναι απαραίτητα ιδιωτικές.
2. στο σκηνικό παρόν:
Μέσα στο θέατρο οι θεατές έχουν οδηγηθεί  αργά, μεταβαλλόμενοι από αναστοχαστικούς δρώντες σε ενεργοποιημένους θεατές. Εκεί παρακολουθούν, με εφεδρεία τον ήδη ενδυναμωμένο τρόπο της ανάκλησης προσωπικών αναμνήσεων, την εσωσκηνική δράση των ερμηνευτών.

Σύνθεση και χορογραφία: Μάρω Γαλάνη
Δραματουργική επεξεργασία: Ρούσα Μπαλασοπούλου
Μουσική: Γιάννης Μουρτζόπουλος,
Κατασκευή σκηνικών αντικειμένων: Παντελής Χατζόπουλος
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Διδασκαλία ζωντανής μουσικής: Απόστολος Τσέφος
Τραγούδι: Μαριεντίνα Βουρδέρη
Χειρισμός ήχου: Μαρία Τσουμπού
Ερμηνεύουν: 
Μαριεντίνα Βουρδέρη, Βούλα Δουλουκιτάκη, Τάσος Κουμπουλής, Τίτα Νικολοπούλου, Μαρία Στειακάκη, Απόστολος Τσέφος.

Πληροφορίες κρατήσεις θέσεων στο τηλ. 2610273613.
Γενική είσοδος: 6 ευρώ.


by:  happyweek.gr

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

To 21o Κεφάλαιο και το προτελευταίο...



TO ΠΡΩΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 

''THE WAY I LOVED YOU'' ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ...





Part 21



Jensen's P.O.V

She left, my mind couldn't think of anything else. The pain Uriah was causing was nothing compared with the one Linda's hate caused me. I felt like she had taken my heart with her and now I had a hole in my chest.
“Why?” Uriah's voice made me concentrate on him and his speech.
“Why what?” I asked. He knew I didn't pay attention to him and that infuriated him more.
“Why didn't you do what I had told you?” he was one of the few Angels I had seen getting so angry and I didn't want to see him like that again.
“I wouldn't destroy her.” My answer wasn't what he expected. He was more than mad at me. He made me pain so much that it was impossible for me to breath. The sorrow he was making me pass through and what I felt for Linda were so sharp that my lungs couldn't take it. I tried to respire but I didn't manage it. I started seeing black signs around me. I knew I was going to faint and I welcomed the absence of the pain. The last thing I saw was Uriah. I understood that he wasn't done with me and for the first time I wished I could die...
I woke up in a cell's bed. I stood up and realized I wasn't alone. A voice behind me made me jump off the bed. The slightest move pained me. I caught my chest, feeling like it was going to explode.
“Hey! Are you okay?” I saw a little girl standing by my side.
“Yeah thank you” I replied and slowly sat on the bed.
“Uriah did this to you, didn't he?” she sounded like she expected it.
“Not only him.” I couldn't think of her, not even say her name. It was a torture being away from her, being hated was a hell. I tried to hide my sadness and I paid attention to the girl. She seemed like a ten – year – old girl, but I could understand that she was old – older than I was. She was too thin and had a wild altitude.