21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ!!!!!!!

Ιδιαίτερη μέρα για τη χώρα μας, διότι έχουν βραβευθεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας δύο Έλληνες ποιητές! 

• Το 1963, ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης
• και το 1979 ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.               

Ιστορικό της ανακήρυξης

 Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της, ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. 

Τα παιδιά του   πολιτιστικού  μας προγράμματος, τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης παραθέτουν στίχους από αγαπημένους ποιητές.

Οδυσσέας Ελύτης 

"ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"

Και η θάλασσα είναι απέραντη,

τα πουλιά μυριάδες,οι ψυχές

Όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο.....

Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

''ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ''

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις

την ζωή σου όπως την θέλεις , τούτο προσπάθησε τουλάχιστον 

όσο μπορείς : μην την εξευτελίζεις 

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου ,

μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες....

Γ.ΡΙΤΣΟΣ

Αυτό θέλουμε εμείς 

γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε 

Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο

... Έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει  

Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ

Με τί καρδιά με τί πνοή,

τί πόθους και τί πάθος

πήραμε τη ζωή μας λάθος!

κι αλλάξαμε ζωή

Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι

μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά 

σα να με γνώριζες από χρόνια.Μα και βέβαια

με γνώριζες.Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου

είχες πολύ ζήσει μέσα στα ονειρά μου. 

Κ.Π ΚΑΒΑΦΗΣ

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν. 

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Οι καταφρονημένοι μάγκαλιάσανε 

και σα βουνά και σα Θαβώρ υψώθηκαν εμπρός μου

οι δυνατοί του με κατάτρεξαν

γονάτισα στον ίσκιο μου τους δυνατούς του κόσμου

                                                                           5ο ΓΕΛ 

13 Δεκεμβρίου 1943 : Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

               ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ 

1.ΒΙΝΤΕΟ: " ΝΑΙ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ" από την εκδήλωση των ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ με προσκεκλημένο τον Στέλιο Κούλογλου

ΑΦΙΈΡΩΜΑ ΣΤΑ ΟΛΟΚΑΥΤ'ΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ   

                        

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε ή αν όχι ,πρέπει να μάθουμε  για το τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα στα Καλάβρυτα πριν από 
περίπου 75 χρόνια … Επέλεξα λοιπόν στο παρακάτω κείμενο να μην τονίσω τα ιστορικά στοιχεία και τις λεπτομέρειες της τραγωδίας αυτής αλλά να δω αυτά τα γεγονότα από μια άλλη σκοπιά : μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που τα βίωσαν και έζησαν μέχρι σήμερα ώστε να μας  τα διηγηθούν.
                Αρχικά θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μιας γυναίκας του χωριού των Καλαβρύτων που ήταν μάρτυρας των εγκλημάτων που συνέβησαν εκεί στις 13 Δεκέμβρη 1943 . Δυστυχώς δεν θυμάμαι λεπτομέρειες όπως ονόματα, όμως  η ιστορία αυτή μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση απ’ όλες τις υπόλοιπες . Η γυναίκα αυτή λοιπόν ζούσε με τον άντρα της και τους δυο γιους της στα Καλάβρυτα  . Ο μεγάλος γιος ήταν ένα δεκαεφτάχρονο παλικάρι και ο μικρότερος ήταν δώδεκα χρονών .
              Το πρωί της Δευτέρας της 13^ης Δεκεμβρίου άκουσαν όλοι δυνατές καμπάνες να καλούν τον κόσμο στην πλατεία του χωριού . Ο πατέρας  της οικογένειας πήγε πρώτος για να δει τι συνέβαινε . Πίσω στο σπίτι η μάνα ήταν διχασμένη … Είχε κακό προαίσθημα για ό,τι θα επακολουθούσε . Μια γειτόνισσα σα να γνώριζε τα μελλούμενα της φώναξε : «Κρύψε το μεγάλο σου το παιδί ! Να μην το βρουν οι Γερμανοί !» . Κι έτσι κι έκανε , τον ορμήνεψε να σκαρφαλώσει σ ένα ψηλό δέντρο εκεί δίπλα και να περιμένει , ύστερα πήρε το μικρότερο γιο της και κίνησε για την πλατεία. Εκεί τους χώρισαν σε άντρες-αγόρια άνω των 13 και γυναικόπαιδα  λέγοντας ψέματα ότι θα έπαιρναν τον αρσενικό πληθυσμό ως ομήρους και δε θα τους έκαναν κακό . Έτσι η γυναίκα θεωρώντας το ασφαλέστερο έστειλε το άλλο της παιδί μαζί με τον πατέρα του ν’ ακολουθήσει τους Γερμανούς . Αργότερα κατάλαβε πόσο λάθος είχε κάνει .
Οι άντρες μεταφέρθηκαν στο λόφο του Καπή . Εκεί ανήσυχοι ρώτησαν με διερμηνέα ένα καθηγητή τον Γερμανό στρατηγό εάν επρόκειτο να τους σκοτώσουν . Εκείνος ξεδιάντροπα απάντησε : «Όχι ! Στο λόγο της στρατιωτικής μου τιμής !!»

Ύστερα από λίγο αντίκρισαν  τους Γερμανούς να στήνουν πυροβόλα τριγύρω κι ύστερα από το σύνθημα μιας φωτοβολίδας να φωνάζουν Πυρ !!!!! Ελάχιστοι επέζησαν και μετά τη χαριστική βολή μεταξύ τους όμως δε βρίσκονταν ο σύζυγος και ο μικρός γιος εκείνης της γυναίκας …
Στο μεταξύ οι γυναίκες και τα παιδιά κλείστηκα στο σχολείο ,όπως γνωρίζετε, ενώ φωτιά έκαιγε τα σπίτια και τις περιουσίες τους . Αλλά αυτό ήταν το λιγότερο . Σε λίγο φωτιά τύλιξε και το σχολείο . Τρομοκρατημένες οι γυναίκες έκαναν απέλπιδες προσπάθειες να ξεφύγουν , ευτυχώς ύστερα από λίγο μια πόρτα ‘άνοιξε και ανακουφισμένες έτρεξαν έξω … Στη βιασύνη τους υπήρξαν και θύματα , όπως μια γυναίκα που ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου στη είσοδο του σχολείου .
Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας έτρεξε πανικόβλητη ως το λόφο του Καπή όπου και αντίκρισε το φοβερό θέαμα των νεκρών αντρών και αγοριών . Τρελή από τη στεναχώρια άρχισε να ψάχνει τα αγαπημένα της πρόσωπα . Έκλαψε πικρά  για το χαμό τους όμως σαν αχτίνα φωτός η ελπίδα της θύμισε την ύπαρξη του μεγαλύτερου γιου της που κρυμμένος είχε επιβιώσει . όμως τα βάσανά της δεν είχαν τελειώσει ακόμα … Τρέχοντας άρχισε να κατηφορίζει την πλαγιά και φτάνοντας σ ένα ποταμάκι λίγο πιο κάτω τον αντίκρισε : Το μεγαλύτερο παιδί της κείτονταν νεκρό προδομένο από την καρδιά του που δεν άντεξε το αποτρόπαιο θέαμα …»
             
«Παρακάτω ακολουθεί η συνέντευξη του Γιώργου Δημόπουλου στο  newpost» :
Τον Δεκέμβρη του 1944 ο Γιώργος Δημόπουλος ήταν μόλις 13 ετών........

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ !!!!!!

Μπράβο σε όλους σας παιδιά μου!!!!

Μπράβο σε  όσους κατάφεραν να πετύχουν το στόχο τους, γιατί ο αγώνας ήταν δύσκολος και κοπιαστικός, κάτω από αντίξοες συνθήκες αλλά 
μπράβο και σε όσους αγωνιστήκατε  και ας μην ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα

Το βασικό είναι, την επιτυχία ή την αποτυχία  να την διαχειριστείτε σωστά ,να βάλετε νέους στόχους και να χαράξετε την πορεία που εσείς ονειρεύεστε για εσάς.  

Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή σας μερικές φορές θα συγγενεύουν  και με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. 

 

Η διαδρομή σας  πιστέψτε με... δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. 

    Αδράξτε αυτή την ενέργεια του καινούριου που ανατέλλει και "πιάστε τη ζωή από τα μαλλιά"

Απολαύστε τη βόλτα της ζωής και στις δύσκολες στροφές της, αυτές είναι που θα σας κάνουν να απολαύσετε και τις πιο εύκολες.

Μην ξεχνάτε ότι έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας και τα καλύτερα έρχονται........

 

                                          

Ήδη έχετε  κατακτήσει πολλά και και νιώθω υπερήφανη, για όλους σας.

Είναι μεγάλη συγκίνηση το να μεγαλώνετε και να φεύγετε,

θα μου λείψουν οι όμορφες στιγμές που μοιραζόμαστε(ευτυχώς ήταν πολλές ) και η αυθόρμητη έκφραση των συναισθημάτων σας..

Ελπίζω  να έβαλα ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό που ονειρεύεστε  να "χτίσετε".......κι επίσης ,ότι δεν θα μου στερήσετε τη χαρά να σας καμαρώνω και να γίνω μάρτυρας των προσπαθειών και των επιτυχιών σας.

Αγαπημένα μου καλή συνέχεια και θα τα λέμε θα είμαι πάντα εδώ ....για σας!!!!

ΣΥΝΕΧΙΣΤE NA ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΤΕ...

                            

                                                                                         Σοφία Σιδέρη

2017-2020 ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!!!!

       Σαν χτες ήταν .. που μπήκα και σας πρωτογνώρισα  στην Α΄ Λυκείου αγαπημένα μου και όμως πέρασαν τρία χρόνια .

Σας ευχαριστώ  για αυτά τα  χρόνια που ήταν  γεμάτα από την αγάπη σας και τόσες πολλές και όμορφες στιγμές, την ζωντάνια σας,το  χαμόγελό σας, τη στήριξή σας και για όσα.....   μοιραστήκαμε!! 

Η φετινή χρονιά ιδιαίτερη, που θα την θυμόμαστε  κα εσείς  και εγώ.

Είμαι σίγουρη  πως όσο κουρασμένα και αν νιώθετε τώρα , δεν το καταλάβατε πόσο γρήγορα φτάσατε μέχρι εδώ..

Καλή δύναμη  λοιπόν, και καλή τύχη αγαπημένα μου.   

Σας εύχομαι να  πραγματοποιούνται ένα -ένα ,αυτά που εσείς ονειρευτήκατε και όχι οι άλλοι για εσάς.

Τα καλύτερα έρχονται, είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρετε .Καταφέρατε ήδη πολλά και είμαι περήφανη για σας.

Ανοίξετε  λοιπόν τα φτερά σας και πετάξτε μακριά...

 Σας αφιερώνω το ποίημα του
Χαλίλ Γκιμπράν  που είναι αφιερωμένο στα παιδιά.. ,γιατί  είστε παιδιά μου..

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.....

Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου,

 αλλά όχι τις σκέψεις σου

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.....

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο και κομπάζει ότι με τη δύναμή του τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του

Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.

Σας ευχαριστώ για όλα όσα μου μάθατε...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ...!! 

                                                   

 Ας θυμηθούμε  μέσα από φωτογραφίες  κάποιες από τις  όμορφες στιγμές μας. (δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω κάποιες λίγες φωτογραφίες  από τις δράσεις μας ...είναι τόσες πολλές...).

  

                   

                         

  

                        

                                                                                                                                                                                                          ΣΟΦΙΑ ΣΙΔΕΡΗ

8 ΜΑΡΤΙΟΥ Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

«Είναι σημαντικό ν'αναφέρουμε ότι με το πέρασμα των χρόνων έχει παρατηρηθεί αλλοίωση του πραγματικού νοήματος αυτής της γιορτής … 
Πλέον έχει εμπορευματοποιηθεί  η σημασία της με σκοπό το κέρδος κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί η αξία των αγώνων που έγιναν για την επίτευξη της ισότητας…Ας θυμηθούμε λοιπόν μέσα από ένα αφιέρωμα τη σημασία αυτής   της ημέρας!!!»

                                   

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) δεν έχει καθιερωθεί πολλούς αιώνες πριν. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και απόκτηση δικαιώματος ψήφου. 
                                   Μια ματιά στην ιστορία:

·      Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

·  Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους

·      Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

·      Η άτυπη μέχρι τότε  ημέρα της γυναίκας  γιορτάστηκε επίσημα  στις 8 Μαρτίου του  1909 στις ΗΠΑ και δύο  χρόνια αργότερα  καθιερώθηκε από την  Σοσιαλιστική Διεθνή  ως Παγκόσμια Ημέρα  της Γυναίκας.

·      Θεσμοθετήθηκε το  1977 από τον ΟΗΕ, ο  οποίος κάλεσε όλες τις  χώρες του κόσμου να  γιορτάσουν την ημέρα  για τα δικαιώματα των  γυναικών και τη  διεθνή ειρήνη 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ......

Στη σύγχρονη πραγματικότητα έχει αλλάξει με τα χρόνια και η γυναίκα αποκτά όλο και περισσότερες αξιώσεις,  όμως δεν έχει επιτευχθεί ακόμα η απόλυτη κοινωνική ισότητα και αποδοχή. Όπως σημειώνεται αν κάποιος εξετάσει πιο προσεκτικά στοιχεία από διάφορες πτυχές της καθημερινότητας θα διαπιστώσει την ύπαρξη ανισοτήτων  μεταξύ των δύο φύλων. 
Στον 21^ο αιώνα , παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο που έχει συντελεστεί σε σχέση με το παρελθόν, σοβαρά προβλήματα παραμένουν, κάνοντας την ύπαρξή τους αισθητή, ιδίως σε μια δύσκολη εποχή, όπως η σημερινή….

                                                              Πανταζή Αναστασία